verslag jeans wings of dreams
Verslag CKV 18/10
Floris Janssen
Voorstelling JEANS ‘Wings of Dreams’
Motivatie vooraf
In mijn zoektocht vooraf naar allerlei concerten zag ik hele gave popconcerten waar ik graag naar toe had gewild, zoals het concert van Passenger. Deze concerten waren alleen heel erg duur. Het zijn natuurlijk hele mooie events, maar je loopt wel het risico dat je 1of 2 nummers echt kent en de rest nieuw is en dan is het echt zonde van het geld. Dus toen ik de voorstelling van JEANS zag, leek mij dat wel wat.
Recensie
De voorstellingen van Jeans heeft hele goede recensies. Het belangrijkste punt wat daar uit naar voren komt, is dat Jeans een podium geeft aan jong talent dat hier een kans krijgt om zich te laten zien aan het grote publiek. Wings of Dreams staat voor de dromen van deze jonge talenten die worden verwezenlijkt en nemen het publiek mee onder hun vleugels! De creatives van JEANS - Musical Director Bennie Top, Choreographer/Stage Director Perry Dossett en Musical Assistant Eileen Schilder - zetten hun handtekening onder deze editie van JEANS. Voor een trouw én nieuw publiek! Aldus de site.
Henske Bloem van Musical Reports schreef over de vorige voorstelling van Jeans ’ Dynamite’ dat het een onvergetelijke wervelende show is, waar Nederlandse en Engelse liedjes elkaar in een hoog tempo afwisselen. Zij schrijft over elke artiest iets positiefs en vertelt iets over ieders kwaliteiten.
Henske Bloem:
‘Het concept van de voorstelling werkt hetzelfde als voorgaande producties, alleen is het tempo wat opgevoerd. Alles is nog flitsender, swingender; gewoon explosiever. Een avond Jeans staat garant voor bekende hits, swingende dans, mooie kostuums en een strak lichtplan. De kostuums zijn weer fantastisch en wat zijn er weer veel haastverkledingen. De regie is in handen van Perry Dosset. Dosset is er weer in geslaagd om de vorige voorstelling te overtreffen.’
Enkele andere quotes:
Puur Theater - Stralende sterren in wording – Musical Sites:
Explosieve Jeans Dynamite – Musical Reports: Een zeer krachtig feestje - Theaterparadijs: Siervuurwerk ten top! - Musicalvibes: één brok dynamiet
Verwachting vooraf
Op basis van de recensies heb ik echt wel zin om er naar toe te gaan. Het lijkt mij leuk dat het zo afwisselend is en als je een nummer niet goed vindt is er zo een volgende. Bovendien zullen het veel bekende nummers zijn en dat spreekt mij aan.
Algemene gegevens
JEANS theatershow ‘Wings of Dreams’
Plaats van de voorstelling: Fulcotheater IJsselstein
Datum: 2 oktober 2013
Uitvoerenden: Acht castleden zorgen ervoor dat het publiek zich geen moment verveelt.
Hun namen zijn: Leon de Graaf, Charbo Tanamal, Tibisay Mercera, Marije van Sonsbeek, Tjindjara Metschendorp, Benny Hölzken, Manon Prins en Nigel Brown
Achter de acht castleden zit een fantastische band, die ervoor zorgt dat de muziek zo swingt. Marco Verhoogt (basgitaar), Shelton Telesford (drums), Bennie Top (toetsen) en Kees de Groot (gitaren) zorgen ervoor dat elk nummer van hoge kwaliteit is.
Stage director is Perry Dosset
Musical assistent: Eileen Schilder
Kostuums: Daphne Schilder. De kostuums zijn echt heel mooi en heel goed gedaan. Van Addidas pakken tot sjieken avondjurken en ook grappige verkleeditems bij de meer ludieke nummers.
Genre, muzieksoort:
De voorstelling houdt het midden tussen een concert en een musical. Het is vooral popmuziek, maar er zitten ook Rock, Soul, Country nummers en Nederpop tussen.
In hoog tempo passeren Engels- en Nederlandstalige hits de revue. Dit varieert van
Klassiekers als ‘Don’t leave me this way’ en de ‘Elephant Song’ tot ‘This girl is on fire’
Bennie Hölzken is een enorme entertainer die naast een geweldige stem ook laat zien de zaal goed te kunnen bespelen. Diederick Ensink kan dat ook enorm goed. Tibisay Mercera laat zien met een aantal prachtige solo’s en explosieve nummers zien wat ze kan. Zo zingt zij ‘It’s a mans world’. Ik vond haar de beste zangeres.
Muziekinstrumenten
Er staat een band achter de zangers die bestaat uit een drummer en een gitarist die verschillende gitaren bespeeld waaronder elektrische en akoestische gitaar. Dan is er nog een bassist en vervolgens speelt Bennie Top op drie keyboards tegelijk. Hij ondersteunt via een laptop de muziekinstrumenten, die niet worden bespeeld. Diederick Ensink speelt ook een stukje op een trombone en op een viool als intro bij de nummers ‘One night alone’ en bij ‘De dag dat je moeder sterft’. Bij een enkel nummer is de muziek iets te dominant voor de stemmen van de zangers. De mannen van de band doen ook nog een eigen nummer: It’s not about the money’.
Zang
Zoals al eerder gezegd is er vol op zang. Zelfs enkele nummers in accapella, zoals Mr Postman en ‘Hey little girl is your daddy home’. De vocale kwaliteiten van de individuele zangers en zangeressen verschillen wel wat, maar de nummers zijn over het algemeen goed afgestemd op de stemmen. De gezamenlijke producties vind ik echt heel goed. De zangers maken wel een eigen interpretatie van een nummer maar dat is alleen maar fijn. Daarmee vergelijk je het minder met het origineel. Het is net als bij de Voice, dat je daarmee een nummer anders kunt horen.
Dynamiek/tempo/tempo wisselingen
Het is een enorm wervelende show met een enorme dynamiek. Tempoverschillen wisselde elkaar continu af. Rustige nummers en dan weer hele drukke. Ik had geen tijd om alle nummers te met Shazam op te zoeken. Ook wordt er erg veel aandacht besteed aan de mimiek die de zangers hebben bij de verschillende nummers.
Er zit een enorm tempo in de show. De nummers worden heel snel afgewisseld en de kostuumverwisseling gebeurd soms gewoon op het podium.
Klankkleur
De klankkleuren verschillen per nummer. Elke zanger heeft natuurlijk zijn eigen klankkleur in zijn of haar stem, maar zij kunnen er ook nog in variëren.
Vooral Tibisay Mercera heeft een warm timbre in haar stem. De nummers die zij uitvoert zijn prachtig.
Vergelijking delen van het concert
Er zit een goede opbouw in de show. Eigenlijk worden de acts en de nummers steeds beter. Na de pauze zitten enorme hoogtepunten, maar voor de pauze voldoende om te blijven en om weer nieuwsgierig te zijn naar wat er gaat komen. De variatie is zo enorm groot dat je het haast niet bij kunt houden.
Uitvoering
Alles wordt van uit het hoofd gezongen. Niemand leest of speelt van bladmuziek. Voor zover ik kon zien was er ook geen autoque in de zaal aanwezig. Er werd niet geïmproviseerd. Alles was strak geregisseerd. Dansjes en pasjes liepen gelijk en waren heel goed ingestudeerd. Op het laats riep de zaal: “we want more” . Het duurde toen even voordat ze op het podium kwamen. Het was niet duidelijk of dat wel improvisatie was en dat ze gewoon even moesten overleggen welk nummer ze zouden doen of dat ze een standaard ‘come back’ hebben.
De band begeleidt met hun muziek. Het was niet duidelijke wie muzikale leider was tot aan het einde. Toen bleek de drummer de muzikale leider te zijn. Dat heb ik verder niet gemerkt.
Techniek
Met licht en techniek-effecten wordt vol op gespeeld. Er worden verschillende beelden geprojecteerd op de zijmuren van het theater. Bij het nummer ‘Sisters are doing it by themselves” worden veel flashlights gebruikt en worden er veel lichtpunten op de muren geprojecteerd.
Andere kunstdisciplines/inhoud
Zoals al eerder gezegd is er zeker een relatie met andere disciplines naast zang en instrumentaal wordt er vol op gedanst en is er ook theater/cabaret door muzikale nummers op een ludieke manier te vertolken. De choreografie is heel goed. Verkleedpartijen maken onderdeel uit van de show.
Functie
De functie van deze show is duidelijk. Het is muzikaal vermaak.
Doel concert/middelen om publiek te boeien
Het doel van het concert is om het publiek te boeien. Ik heb heel veel oudere mensen van 60+ in de zaal gezien. Ik heb mijzelf wel afgevraagd wat zij daar deden. Ik vond de show eigenlijk helemaal niet geschikt voor hen. Daarvoor was het veel te modern. Ik zag ze echter ook niet weggaan in de pauze, dus kennelijk vonden ze het wel leuk. Of misschien hadden ze gewoon een abonnement. Kennelijk was het wel zo dat ze door de snelheid en afwisseling geboeid waren.
2 sterke en 2 zwakke punten
Wat ik absoluut een sterk punt vind is de variatie in de wervelende show. Het is absoluut niet saai en je moet goed opletten wil je niet van alles missen van wat erop het podium gebeurt. Verder vind ik het doel om jonge mensen een kans te geven zich te laten zien aan het publiek een enorm mooie gedachte. Ook al zouden ze het een stuk minder gedaan hebben, zo’n doel maakt heel veel goed.
Echte minpunten zijn er eigenlijk niet. Ik vond het wel jammer dat het publiek niet wat jonger was of meer van mijn leeftijd. Verder waren er natuurlijk wel zo hier en daar hele kleine missertjes of ‘onzuiverheden‘ zoals een paar keer bij de zangeres Marije van Sonsbeek,
Eigen mening (protocol vraag 4-9)
Totale indruk na afloop (zie tabel)
Ik vond het een zeer aansprekend genre en ik zou graag nog een keer naar zo’n voorstelling gaan. Je krijgt echt waar voor je geld met veel variatie en een wervelende show. Je wordt meegenomen in het plezier dat de artiesten hebben en zo wordt je er zelf ook blij van. Het is heel erg ontspannend. Ik had niet het gevoel dat ik daar gewoon op een door de weekse dag zat. Vooraf had ik niet echt een uitgesproken mening of beeld over dit genre. Eigenlijk wist ik niet eens dat het bestond. Ik heb ontdekt dat ik het echt heel leuk vind. Je wordt echt vermaakt en hebt geen tijd om aan iets anders te denken. Je wordt gewoon meegenomen in de show en zit er midden in. Het was jammer dat het op een gegeven moment afgelopen was!
Ik zou het zeker leuk vinden om vaker naar dit soort shows/concerten te gaan, maar dan wel met vrienden zodat het publiek leuker is.
Ter illustratie heb ik een stukje muziek opgenomen en (stiekem) foto’s gemaakt.
Floris Janssen
Voorstelling JEANS ‘Wings of Dreams’
Motivatie vooraf
In mijn zoektocht vooraf naar allerlei concerten zag ik hele gave popconcerten waar ik graag naar toe had gewild, zoals het concert van Passenger. Deze concerten waren alleen heel erg duur. Het zijn natuurlijk hele mooie events, maar je loopt wel het risico dat je 1of 2 nummers echt kent en de rest nieuw is en dan is het echt zonde van het geld. Dus toen ik de voorstelling van JEANS zag, leek mij dat wel wat.
Recensie
De voorstellingen van Jeans heeft hele goede recensies. Het belangrijkste punt wat daar uit naar voren komt, is dat Jeans een podium geeft aan jong talent dat hier een kans krijgt om zich te laten zien aan het grote publiek. Wings of Dreams staat voor de dromen van deze jonge talenten die worden verwezenlijkt en nemen het publiek mee onder hun vleugels! De creatives van JEANS - Musical Director Bennie Top, Choreographer/Stage Director Perry Dossett en Musical Assistant Eileen Schilder - zetten hun handtekening onder deze editie van JEANS. Voor een trouw én nieuw publiek! Aldus de site.
Henske Bloem van Musical Reports schreef over de vorige voorstelling van Jeans ’ Dynamite’ dat het een onvergetelijke wervelende show is, waar Nederlandse en Engelse liedjes elkaar in een hoog tempo afwisselen. Zij schrijft over elke artiest iets positiefs en vertelt iets over ieders kwaliteiten.
Henske Bloem:
‘Het concept van de voorstelling werkt hetzelfde als voorgaande producties, alleen is het tempo wat opgevoerd. Alles is nog flitsender, swingender; gewoon explosiever. Een avond Jeans staat garant voor bekende hits, swingende dans, mooie kostuums en een strak lichtplan. De kostuums zijn weer fantastisch en wat zijn er weer veel haastverkledingen. De regie is in handen van Perry Dosset. Dosset is er weer in geslaagd om de vorige voorstelling te overtreffen.’
Enkele andere quotes:
Puur Theater - Stralende sterren in wording – Musical Sites:
Explosieve Jeans Dynamite – Musical Reports: Een zeer krachtig feestje - Theaterparadijs: Siervuurwerk ten top! - Musicalvibes: één brok dynamiet
Verwachting vooraf
Op basis van de recensies heb ik echt wel zin om er naar toe te gaan. Het lijkt mij leuk dat het zo afwisselend is en als je een nummer niet goed vindt is er zo een volgende. Bovendien zullen het veel bekende nummers zijn en dat spreekt mij aan.
Algemene gegevens
JEANS theatershow ‘Wings of Dreams’
Plaats van de voorstelling: Fulcotheater IJsselstein
Datum: 2 oktober 2013
Uitvoerenden: Acht castleden zorgen ervoor dat het publiek zich geen moment verveelt.
Hun namen zijn: Leon de Graaf, Charbo Tanamal, Tibisay Mercera, Marije van Sonsbeek, Tjindjara Metschendorp, Benny Hölzken, Manon Prins en Nigel Brown
Achter de acht castleden zit een fantastische band, die ervoor zorgt dat de muziek zo swingt. Marco Verhoogt (basgitaar), Shelton Telesford (drums), Bennie Top (toetsen) en Kees de Groot (gitaren) zorgen ervoor dat elk nummer van hoge kwaliteit is.
Stage director is Perry Dosset
Musical assistent: Eileen Schilder
Kostuums: Daphne Schilder. De kostuums zijn echt heel mooi en heel goed gedaan. Van Addidas pakken tot sjieken avondjurken en ook grappige verkleeditems bij de meer ludieke nummers.
Genre, muzieksoort:
De voorstelling houdt het midden tussen een concert en een musical. Het is vooral popmuziek, maar er zitten ook Rock, Soul, Country nummers en Nederpop tussen.
In hoog tempo passeren Engels- en Nederlandstalige hits de revue. Dit varieert van
Klassiekers als ‘Don’t leave me this way’ en de ‘Elephant Song’ tot ‘This girl is on fire’
Bennie Hölzken is een enorme entertainer die naast een geweldige stem ook laat zien de zaal goed te kunnen bespelen. Diederick Ensink kan dat ook enorm goed. Tibisay Mercera laat zien met een aantal prachtige solo’s en explosieve nummers zien wat ze kan. Zo zingt zij ‘It’s a mans world’. Ik vond haar de beste zangeres.
Muziekinstrumenten
Er staat een band achter de zangers die bestaat uit een drummer en een gitarist die verschillende gitaren bespeeld waaronder elektrische en akoestische gitaar. Dan is er nog een bassist en vervolgens speelt Bennie Top op drie keyboards tegelijk. Hij ondersteunt via een laptop de muziekinstrumenten, die niet worden bespeeld. Diederick Ensink speelt ook een stukje op een trombone en op een viool als intro bij de nummers ‘One night alone’ en bij ‘De dag dat je moeder sterft’. Bij een enkel nummer is de muziek iets te dominant voor de stemmen van de zangers. De mannen van de band doen ook nog een eigen nummer: It’s not about the money’.
Zang
Zoals al eerder gezegd is er vol op zang. Zelfs enkele nummers in accapella, zoals Mr Postman en ‘Hey little girl is your daddy home’. De vocale kwaliteiten van de individuele zangers en zangeressen verschillen wel wat, maar de nummers zijn over het algemeen goed afgestemd op de stemmen. De gezamenlijke producties vind ik echt heel goed. De zangers maken wel een eigen interpretatie van een nummer maar dat is alleen maar fijn. Daarmee vergelijk je het minder met het origineel. Het is net als bij de Voice, dat je daarmee een nummer anders kunt horen.
Dynamiek/tempo/tempo wisselingen
Het is een enorm wervelende show met een enorme dynamiek. Tempoverschillen wisselde elkaar continu af. Rustige nummers en dan weer hele drukke. Ik had geen tijd om alle nummers te met Shazam op te zoeken. Ook wordt er erg veel aandacht besteed aan de mimiek die de zangers hebben bij de verschillende nummers.
Er zit een enorm tempo in de show. De nummers worden heel snel afgewisseld en de kostuumverwisseling gebeurd soms gewoon op het podium.
Klankkleur
De klankkleuren verschillen per nummer. Elke zanger heeft natuurlijk zijn eigen klankkleur in zijn of haar stem, maar zij kunnen er ook nog in variëren.
Vooral Tibisay Mercera heeft een warm timbre in haar stem. De nummers die zij uitvoert zijn prachtig.
Vergelijking delen van het concert
Er zit een goede opbouw in de show. Eigenlijk worden de acts en de nummers steeds beter. Na de pauze zitten enorme hoogtepunten, maar voor de pauze voldoende om te blijven en om weer nieuwsgierig te zijn naar wat er gaat komen. De variatie is zo enorm groot dat je het haast niet bij kunt houden.
Uitvoering
Alles wordt van uit het hoofd gezongen. Niemand leest of speelt van bladmuziek. Voor zover ik kon zien was er ook geen autoque in de zaal aanwezig. Er werd niet geïmproviseerd. Alles was strak geregisseerd. Dansjes en pasjes liepen gelijk en waren heel goed ingestudeerd. Op het laats riep de zaal: “we want more” . Het duurde toen even voordat ze op het podium kwamen. Het was niet duidelijk of dat wel improvisatie was en dat ze gewoon even moesten overleggen welk nummer ze zouden doen of dat ze een standaard ‘come back’ hebben.
De band begeleidt met hun muziek. Het was niet duidelijke wie muzikale leider was tot aan het einde. Toen bleek de drummer de muzikale leider te zijn. Dat heb ik verder niet gemerkt.
Techniek
Met licht en techniek-effecten wordt vol op gespeeld. Er worden verschillende beelden geprojecteerd op de zijmuren van het theater. Bij het nummer ‘Sisters are doing it by themselves” worden veel flashlights gebruikt en worden er veel lichtpunten op de muren geprojecteerd.
Andere kunstdisciplines/inhoud
Zoals al eerder gezegd is er zeker een relatie met andere disciplines naast zang en instrumentaal wordt er vol op gedanst en is er ook theater/cabaret door muzikale nummers op een ludieke manier te vertolken. De choreografie is heel goed. Verkleedpartijen maken onderdeel uit van de show.
Functie
De functie van deze show is duidelijk. Het is muzikaal vermaak.
Doel concert/middelen om publiek te boeien
Het doel van het concert is om het publiek te boeien. Ik heb heel veel oudere mensen van 60+ in de zaal gezien. Ik heb mijzelf wel afgevraagd wat zij daar deden. Ik vond de show eigenlijk helemaal niet geschikt voor hen. Daarvoor was het veel te modern. Ik zag ze echter ook niet weggaan in de pauze, dus kennelijk vonden ze het wel leuk. Of misschien hadden ze gewoon een abonnement. Kennelijk was het wel zo dat ze door de snelheid en afwisseling geboeid waren.
2 sterke en 2 zwakke punten
Wat ik absoluut een sterk punt vind is de variatie in de wervelende show. Het is absoluut niet saai en je moet goed opletten wil je niet van alles missen van wat erop het podium gebeurt. Verder vind ik het doel om jonge mensen een kans te geven zich te laten zien aan het publiek een enorm mooie gedachte. Ook al zouden ze het een stuk minder gedaan hebben, zo’n doel maakt heel veel goed.
Echte minpunten zijn er eigenlijk niet. Ik vond het wel jammer dat het publiek niet wat jonger was of meer van mijn leeftijd. Verder waren er natuurlijk wel zo hier en daar hele kleine missertjes of ‘onzuiverheden‘ zoals een paar keer bij de zangeres Marije van Sonsbeek,
Eigen mening (protocol vraag 4-9)
Totale indruk na afloop (zie tabel)
Ik vond het een zeer aansprekend genre en ik zou graag nog een keer naar zo’n voorstelling gaan. Je krijgt echt waar voor je geld met veel variatie en een wervelende show. Je wordt meegenomen in het plezier dat de artiesten hebben en zo wordt je er zelf ook blij van. Het is heel erg ontspannend. Ik had niet het gevoel dat ik daar gewoon op een door de weekse dag zat. Vooraf had ik niet echt een uitgesproken mening of beeld over dit genre. Eigenlijk wist ik niet eens dat het bestond. Ik heb ontdekt dat ik het echt heel leuk vind. Je wordt echt vermaakt en hebt geen tijd om aan iets anders te denken. Je wordt gewoon meegenomen in de show en zit er midden in. Het was jammer dat het op een gegeven moment afgelopen was!
Ik zou het zeker leuk vinden om vaker naar dit soort shows/concerten te gaan, maar dan wel met vrienden zodat het publiek leuker is.
Ter illustratie heb ik een stukje muziek opgenomen en (stiekem) foto’s gemaakt.
![]()
|
![]()
|